Boże Narodzenie - Sławomir Chmielewski

Boże Narodzenie
Zadumy i refleksji czas
Powaga i zamyślenie
Zapanuje wśród nas

Powracamy w myślach swych
Do rodzinnej starej chaty
Z tęsknotą w zamysłach tych
Do swej Mamy i do Taty

Jak to było dawno temu
Kiedy człowiek był mały
Wszystko bliskie sercu memu
Tamten świat wspaniały

A Wigilia jej powaga
Smak wszystkich potraw pamiętam
Każdy w domu coś pomagał
To rodzinne piękne Święta

Pierwsza gwiazdka w mroku
Daje znak całej rodzinie
Ja u Taty stoję boku
To wspomnienie nie zaginie

Już opłatek i życzenia
Te najszczersze wspaniałe
Ileż dają do myślenia
A przed nami życie całe

Bóg się rodzi moc truchleje
Ton kolędy w świat popłynie
Gdzieś za oknem wiatr szaleje
Niech tradycja nie przeminie

Tyle czasu już upłynęło
Od tych Świąt w domu rodzinnym
Nic z pamięci nie umknęło
Choć żyjemy w świecie innym

Jak ten czas nam szybko leci
Dziś my jesteśmy Tatą Mamą
Co nasze zapamiętają dzieci
Czy wspominać będą tak samo

Tak jak my ze łzą w oku
I z tęsknotą do przeszłości
W dzisiejszym chaosie i tłoku
Czy będzie czas na czułości

Chcę wam życzyć tego tylko
Naszym dzieciom córkom synom
Abyście zrobili wszystko
By świat tamten nie zaginął

*** - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w tomiku: Słowa jak motyle...

Nie kładę twych uczynków

na szali życia

i swoich

nie rozpinam

na drzewie dobra i zła

zostawmy je

w annałach przeszłości

i żyjmy chwilą

która

trwa...

wypiękniała - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w tomiku: Słowa jak motyle...

 to nic

że twarz zawoalowana

siecią pajęczą

gdy od pogodnych myśli

dusza wypiękniała

oczekiwanie - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w tomiku: Słowa jak motyle...

Przyjdzie miłość

nie martw się mała

przyjdzie latem

a może zimą

jak to się stanie

nie wiesz sama

ale będziesz

zakochaną dziewczyną

będziesz Laurą

dla swego Petrarki

co napisze dla

ciebie sonety

będziesz dziewczyno

będziesz

natchnieniem

dla poety

a może Penelopą

dla swego

Odyseusza

zakochaną i wierną

czy wierność

chłopców 

dziś wzrusza? 

będziesz zakochaną dziewczyną.....

sielanka - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w tomiku: Słowa jak motyle...

 Leżę sobie leżę

na swym ulubionym boku

tuż

koło potoku

patrzę sobie patrzę

na chmurki płynące na górze

chyba

ma się na burzę

dotykam nóżką dotykam

świeżo skoszonej trawy

krajobraz mnie bawi

układam wierszyk układam

o trudnej pracy na roli

ulubiony bok mnie boli

kładę się na drugą stronę

łąki już zagrabione

luby wyciera z czoła pot

- pracowity w dzień jest chłop!

... Katarzyna T.

Prawdziwy człowiek

Który nigdy nie skłamał,

I nie zranił człowieka.

Nigdy nie zdradził

Nie znienawidził

Nie opuścił i nie zostawił

Na pastwę zmiennego losu

Prawdziwy człowiek

Który zawsze przestrzegał prawa

Postępowanie etyczne

Nie jeździł na gapę

Zawsze kupował bilet do kina

I płacił wszystkie rachunki

O czasie

Prawdziwy człowiek

Nie kochał bo bał się zdrady

Stronił od ludzi

Nie mówił „dziękuję, przepraszam”

Nie miał przyjaciół

Żony, dzieci

Czy samotny

To prawdziwy człowiek ?

Pytanie - Sławomir Chmielewski

Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Jaką istotą jest człowiek
Popatrzmy tylko na siebie
Czy ktoś mi w pełni odpowie
A może odpowie że nie wie

Ja jednak bym spróbował
Określić tytuł nam dany
Nie to żebym się mądrował
Broń Boże nie jestem cwany

Tak dumnie się tytułując
Jesteśmy panami świata
Do Boga się porównując
Mówimy że Bóg to nasz Tata

Mądrzy jesteśmy nie powiem
Wszak o tym wszyscy wiemy
Że człowiek ładny bo człowiek
Że człowiek naj... jest na ziemi

Że piękna budowa nasza
Już od tysięcy lat
Że od Chrystusa Mesjasza
Jeden drugiemu brat

A kto nam to wszystko daje
Czy odpowiedzieć bym mógł
Wam też to pytanie zadaje
Jak dobry jak mądry jest Bóg

co jest grane - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w tomiku: Słowa jak motyle...

 Zginęło mi odbicie z lustra

zamiast tego baba tłusta

zaprzecza głową robi miny...

ludzie!

czy to są jakieś kpiny?

Jeszcze wybałusza gały

ten skrawek lustra jest zbyt mały

by pomieścić obie nas więc z byka

zaprawię grubą

- niech znika!

Wypraszam sobie takie psoty

bo mnie się śpieszy do roboty...

i wtedy szminka z rąk wypadła

przecież to ja

przez noc przybladła!

koło - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w tomiku: Słowa jak motyle...

Zataczam koło

znów znajdę się

w punkcie wyjścia

powinnam jak inni

zajść

daleko?

najtudniej - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w tomiku: Słowa jak motyle...

 Nie jest trudną sztuką

pobłądzić w życiu

sztuką trudną jest 

znów się odnaleźć!

... - Weronika Wróbel

Pewien "uczony" z okolic Rzeczniowa
Prawił jak bogata jest jego mowa
a że nieprawdziwe były te przechwałki
Ludzie zaczęli mu prawić morałki
Aż ten ze wstydu się schował.

Podkońce - Przemek K

Podkońce to cudowna kraina,
przepiękna tu każda roślina.
Bujna zieleń
dająca w czasie odpoczynku cień.
Szkoda, że okrada ją z młodzieży każda mieścina.

Moja miejscowość - Martyna Lewandowska

Niedaleko Grabowca, blisko Rzeczniowa,
znajduje się miejscowość Wólka Modrzejowa.
Obiektów ciekawych w Wólce jest kilka,
z których dumna niejedna rodzinka.
Każda inna wieś się przy niej chowa.

Limeryk o Zawałach - Daniel Miłek

Zawały to łąki, domy i drzewa,
W których zawsze radość i miłość rozbrzmiewa.
Zieleń, błękit trochę różu,
Jest też tutaj dużo kurzu.
Rosną tutaj piękne drzewa, w których jakiś ptaszek śpiewa.

... - Tomasz W

Postępowy pan z miejscowości Przydatki
Kupił sobie wrotki
Codziennie jeździł po asfalcie
Nie wiem czemu, zawsze w grubym palcie
Jak się okazało reklamował firmę "Ciepłe Kotki"

... - Tomasz W

Wdowa z Podkońc
Chciała wycinanki ciąć
Zasiadała do tego każdego wieczoru
Nie mogła dopasować wzoru
I z tego powodu zaczęła więdnąć (kląć)

... - Tomasz W

Wdowiec z Mołdawy
Codziennie rano zasiadał do kawy
Wypijał jej całe dzbany
Bo to dla niego napój kochany
Twierdził, że wtedy los jest dla niego łaskawy

Boże - Sławomir Chmielewski

Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Uratowałeś me życie
Wspierałeś moją rodzinę
Skazany byłem na picie
A dałeś mi inne życie

Jak wdzięczny jestem Tobie
Co serce moje dziś czuje
Ma dusza tylko odpowie
Jak bardzo Tobie dziękuję

To dzięki Tobie dziś żyję
Mam dzieci swoje i żonę
To dzieki Tobie nie piję
A już myślałem że koniec

Że koniec z rodziną ze mną
Tak bliski był kres wszystkiego
Widziałem tę otchłań ciemną
A ty wyrwałeś mnie z tego

... - P.D.

Gospodyni z Grabowca
Postanowiła upiec makowca
Ta się pracą przejęła,
że ciasta z pieca nie wyjęła
W ten sposób zrobiła z "makiem figowca"

... - P. D.

Światowej sławy
poeta z Dubrawy
pisał limeryki
bo podobały mu się te wierszyki
chciał by dodały mu większej sławy

Grabowiec - Przemek K

Oszczywilk, dawna nazwa wsi przed nami
Później piękne miasto z ulicami
Teraz osada gdzie Mikołaj góruje
Nadal z ulicami w aktach figuruje
Ale też chwali się pięcioma dzielnicami

*** - Tadeusz Charmuszko

Pewna niewiasta w Rzeczniowie
przesadnie dbała o zdrowie.
Listek sałatki,
zero dokładki
badyl z niej teraz, nie człowiek.

*** - Magda Rynio

Kaniosy to piękna okolica.
Przyrodą swoją nas zachwyca.
Tu są widoki na lasy i pola.
Jesienią pachnie zaorana rola.
Ciężka to rolników dola.

Bojaźliwy - Sławomir Chmielewski

Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Kiedy byłem mały
Rodziców się bałem
Lata szybko zleciały
Sam ojcem zostałem

Czy to nie jest dziwne
Że ten czas tak leci
Może będzie to naiwne
Teraz trzeba bać się dzieci

Tato nie tak tato po co
Ciągle jakieś pytania
Ja tłumaczę one psocą
I tyle mam do gadania

Tak oto życie całe
Musimy się kogoś bać
Dzieci duże dzieci małe
Wciąż na baczność trzeba stać

Ale dokąd trwała będzie
Ta życiowa droga
Zawsze wciąż i wszędzie
Trzeba bać się Boga

nadzieja - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w tomiku: Słowa jak motyle...

Ach nadziejo!

nie jesteś matką głupich

niejeden

chciałby ciebie kupić

na sztuki

na łokcie

na cale

i nie targowałby

się wcale

droga - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w tomiku: Słowa jak motyle...

Chociaż kamienista

i po wielokroć zraniła

strudzone stopy

trzymam się jej w nadziei

że zaprowadzi

do upragnionego celu

Ty uśmiechnąłeś się

i rzekłeś:

ona sama w sobie jest celem...

My młodzi - Sławomir Chmielewski

Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Dla nas młodych słońce świeci
Także dla nas kwitną róże
Tylko czas tak szybko leci
Czemu młodość nie trwa dłużej

Dzisiaj naście mamy lat
Z każdym rokiem ich przybywa
Taki piękny jest ten świat
Życie szybko tak upływa

Korzystajmy więc z młodości
Przeżywajmy piękne chwile
I nie myślmy o starości
Kiedy wśród nas szczęścia tyle

To recepta jest na młodość
Smutek niech nas nie obchodzi
Obca zawiść nam i wrogość
Bo my chcemy wciąż być młodzi

Dajmy wszystkim dobre słowo
Życzmy szczęścia wszystkim wokół
A tym którzy chcą spokoju
To im dajmy święty spokój

Świat jest przecież dla nas młodych
My dla świata zaś ozdobą
W szczęściu żyć mamy powody
Jakie młodość młodość młodość

przemierzamy - Majka Sotowicz

Wiersz ze zbiorku Słowa jak motyle...

jak wędrowcy

pośpiesznie przemierzamy

pory roku

by w okolicy maja

tkliwiej na siebie

spojrzeć

ubrane w pocałunki - Majka Sotowicz

Wiersz ze zbiorku Słowa jak motyle...

usta ubrane

w pocałunki

rozkwitły

jak  zroszone 

wiosennym deszczem

róże w naszym

ogrodzie

zanim omdlały

od rozbudzonej 

rozkoszy

zdołały wyszeptać

- jeszcze...

Szczęście - Sławomir Chmielewski

Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Szczęściem jest całe życie nasze

Gdy się śmiejesz nawet kiedy płaczesz

Życie to dar od Boga dany

Jakże więc inaczej może być nazwany

Szczęściem jest dwoje ludzi

I jedno wspólne zdanie

Kiedy co rano ktoś cię budzi

Wieczorne do snu układanie

To głosu dzieci w drugim pokoju

Piskiliwe lecz jakże radosne

To odpoczynek po dziennym znoju

Rozmowy ciche i głośne

Żadne marzenia nie osiągalne

Ani bogactwa z pięknego snu

Szczęście tak bardzo jest namacalne

Szczęściem jest to że jesteśmy tu

Tak właśnie tu na tym świecie

Z rodziną w zdrowiu radości

Jeśli w to szczęście wierzyć będziecie

Żyć jakże wam prościej

zaskakujesz ... - Majka Sotowicz

Wiersz ze zbiorku: Słowa jak motyle...

zaskakujesz mnie czułością

w niemym geście

ciepłym oddechu

blask twych oczu

jest odpowiedzią

na wszystkie

nie zadane 

pytania

Razem - Katarzyna T.

Wśród tłumu martwych dusz
Szukam swoich ust

Czy coś się jeszcze zdarzy ?

I kiedy znów…

Dotykiem twoich dłoni

Upoję się zupełnie

Nie będzie nas dla świata

Ni mnie, ani Ciebie

Gorąco serc płomieni,

Sploty dwojga dusz

Zlana plama z cieni,

Dwoje czerwonych róż

Razem, zawsze, na zawsze

Szepty spragnionych ust

Chłód dotyka przestrzeni

Błękitnych nieba zórz

W końcu oddaleni,

Na kilka wiecznych chwil.

Do siebie znów przylgniemy,

Za kilka czasu mil.

... Katarzyna T.

Wiersz z serii Pytania

Jeśli kiedyś powiem

Że Cię kocham

Spoliczkuj mnie za bluźnierstwo

Jeśli kiedyś Cię zdradzę

Pocałuj mnie

Za szczerość

Jeśli kiedyś się potknę

I upadnę

Roześmiej się szczerze

Jeśli kiedyś

Cię znienawidzę

Przytul mnie

Jeśli kiedyś odejdę

Nie szukaj

A jeśli kiedyś się zmienię

Odejdź

I nie wracaj,

A jeśli kiedyś umrę

Ty żyj

I przy kieliszku szampana

Wznieś toast za Tą

Która żyje.

Miłość - Sławomir Chmielewski

 Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Miłość - to piękny dar
Jest on od Boga dany
To szczęście zakochanych par
Gdy kochasz i jesteś kochany

Miłość - to uczucie jedyne
Dla którego warto żyć
Gdy chłopak kocha dziewczynę
I ona chce z nim być

Miłość - to iskra żaru
O którą dbać trzeba
Nie bójmy się tego żaru
Pragnijmy miłości jak chleba

Miłość - po wieczności kres
To sens naszego życia
Eliksir który do wypicia jest
I wart on jest wypicia

Pytania - Katarzyna T.

A jeśli tak właśnie ma być ?

Jeśli zawsze wygrywa zło ?

Jeśli w ogromie czasu wszechświata

Jesteśmy nieistotną skrą ?

Jeśli po śmierci nie ma nic ?

Jeśli prócz Boga coś istnieje ?

Jeśli bez naszej wiedzy

Coś się ważnego właśnie dzieje ?

Jeśli wygrana nic nie znaczy ?

Jeśli zwycięstwo klęską się staje ?

I jeśli mino naszej chęci

Nic nam się w życiu nie udaje ?

Jeśli pośród tylu lat

Wśród mędrców powstają te pytania

I nikt nie znajdzie odpowiedzi…?

Bo cóż jest więcej do dodania.

Borcuchy (moja mała ojczyzna) - Sławomir Chmielewski

Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Od północy łany zbóż
Ziemia jako takiej klasy
Pozmieniało się tu już
Przeminęły dawne czasy

Na południe stary bór
Okolica to nizinna
Tutaj ze snu budził kur
To Borcuchy wieś rodzinna

Moja mała to ojczyzna
Stąd wychodzą me korzenie
Ze łzą w oku muszę przyznać
Powracam tu z utęsknieniem

Pierwsze kroki tu stawiałem
A matka uczyła pacierza
Zawsze tutaj powracałem
Czy mi dzisiaj tego nie żal

Kawał życia tu zostało
Chwile dobre gorsze czasem
Przecież tu się dorastało
Na Borcuchach tych pod lasem

Taka piękna okolica
Właśnie tu się urodziłem
To jest wioska mego życia
Ja dzieciństwo tu spędziłem

A gdy byłem hen daleko
W myślach jednak powracałem
Gdzieś za śódmą górą rzeką
Zawsze o swej wsi myślałam

Ach Borcuchy wiosko moja
Tyś wydała pokolenia
Dzisiaj jedno co nas łączy
To tęsknota i wspomnienia

Czy to burza, dzeszcz, czy grad
Choćby nie wiem jaka plucha
Żebyś nawet miał sto lat
Świat jest piękny na Borcuchach

jak jabłoń - Majka Sotowicz

 Wiersz z tomiku Słowa jak motyle...

wilgotnymi ustami

delikatnie całowałeś moje piersi

gorącym oddechem

otulałeś je

niczym lipcowe promienie słońca

otulają jabłka dzikiej jabłoni

rosnącej za naszym domem

w tamtej chwili byłam jabłonią

z chrupiącymi i soczystymi owocami

.......... uwielbiałeś je zrywać

połówki jabłek - Majka Sotowicz

Wiersz z tomiku Słowa jak motyle...

połówki jabłek

nie z tej samej jabłoni

wgryzają się

w swoją chrupkość

i śmiesznie mlaskając

rozkoszują 

na nowo

odkrywanym smakiem