moja lokomotywa - Elżbieta Sobólska-Majewska

Wiersz z publikacji: Wiesze Ciotki Trzpiotki

wielkie ślepie we mnie wlepia

Z głębi brzucha parą bucha

Zgrzyta zębami

Aż trzęsą się ściany.

Czy to smok?

Czy stado fok?

Czy to lew i jego gniew?

Nie!

Ta parowa grzywa

to lokomotywa!

lubię - Majka Sotowicz

Wiersz z książki - Słowa jak motyle

lubię

gdy moja dusza obudzona

gorące głosi słowa

z rozgranym

choć starym sercem

po miłość stajesz

pierwszy w kolejce

Kto co lubi - Wanda Chodorowska

Wiersz z tomu: Myśli Rymowane

Ktoś lubi uliczny tłum,
A ja - tylko leśny szum.
Ktoś lubi uliczny gwar,
A ja - cichy słońca żar.

Ktoś w kawiarnianym dymie
I pocie ciał chce się pławić,
ja w lesie jak w kominie,
Ciało do słońca wystawić.

Nie tęsknię do ogniska,
Pierwotnych ludzi w lesie,
Ale chcę przeżyć z bliska
Wysokie loty ptasie.

Taki lot to coś więcej
Niż raban akustyczny,
Bo może lepiej pobudza
Czyjś talent artystyczny.

Przyroda wznosi wyżej
Ducha ludzkiego. Aż pod niebiosy,
Mimo że człowiek ten na co dzień
Jest szary, cichy; biedny i bosy.

           Warszawa, 2001.01.07

Pomidory - semafry - Elżbieta Sobólska-Majewska

Wiersz z książki - Wiersze z rękawa

Gdyby nie tory

pociągi jeździłyby

jak traktory

- przez pola,

przez miedze;

nawet tu,

gdzie siedzę.

Na trawniku

przy koszyku,

w którym mam pomidory:

zielone - jak otwarte semafory,

czerwone - jak zamknięte semafory.

Pomidory na przetwory.