Tęsknota za swymi - Wanda Chodorowska

Wiersz opublikowany w tomie: Myśli Rymowane

Są różne przyczyny,
Że ludzie mieszkają
Z dala od rodziny.

Ciężkie dziejów sploty
Rozwiały po świecie
Swe polskie sieroty.

Ci, z "burzy wojennej"
I ci, co "za chlebem"
Chcą żyć wręcz dostatniej,
Choć pod obcym niebem.

Czy zawsze im mało?
Nie sądzę...
Są pewne momenty,
Że szpilki tęsknoty
Kłują ich aż w pięty.

Boże Narodzenie wszędzie!
Pytamy, czy tam przyjdzie
Nasz ksiądz po kolędzie?
Tam też świecą choinki.
Jest Mikołaj Święty.
Przyjeżdża. Rozdaje prezenty.

Brakuje jednak opłatka,
Kolędy, stajenki...
No. a przede wszystkim:
Mamy, brata, wujka,
taty, sióstr, wujenek,
Ciotek i pociotków,
A nawet kolegów
Z tych samych opłotków.

Wniosek z tego jeden,
Że w czasie Wielkich Świąt
I za każdym razem
Cieszymy się w pełni
Tylko wszyscy razem.

     Tęskniącemu zawsze do kraju
     Siostrzeńcowi Piotrusiowi Żelazkowi
    Warszawa, 10.12.2009

Czy pamiętasz? - Aleksandra Gałka

Wiersz opublikowany w kwartalniku "Życie Powiśla", 2016, nr, 4 (65), s. 32.

Czy pamiętasz ten promyk ciepła,

który wdarł się do twojego serca

przy pierwszym spotkaniu?

Pamiętam.

Czy pamietasz te nocne rozmowy

pełne uczuć?

Pamiętam.

Czy pamietasz pierwsze kroki ku sobie

w listopadowy dzień?

Pamietam.

Czy pamietasz drżenie dłoni

przy pierwszym dotyku?

Pamiętam.

Ja też pamietam wszystko.

Nie zapomnę.

Współczesność - Aleksandra Gałka

Wiersz opublikowany w kwartalniku "Życie Powiśla", 2016, nr, 4 (65), s. 32.

Jestem nastolatką.

Gdy słyszę "współczesność",

nie widzę nic dobrego.

Staram się udawać,

że może być dobrze.

Zostawcie mnie w przeszłości.

Tam było lepiej.

Współczesności nie ma.

Kiedyś były rozmowy,

teraz jest czat na "fejsie".

Kiedyś byliśmy gdzieś,

teraz tylko w sieci.

niełatwo - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w zbiorku: Słowa jak motyle...

Niełatwo zachować pogodę ducha

gdy na dworze zimno

gdy na dworze wieje

gdy ktoś bliski

z nami się nie śmieje

gdy nie zawsze na czynsz wystarczy

gdy na plecy gramoli się

wiek starczy ...

nie jest łatwo!

Symbole Wiary - Daniela Ziętala

Wiersz opublikowany w zbiorku: Nasz Papieżu ukochany

Niech biją dzwony
jak biły przez wieki.
Bo dzwon do wiary
co dzień nas woła.

Niech nikomu
nigdy nie przeszkadza.
Bo dzwon to serce
wiary i kościoła.

Niech krzyże stoją
jak znaki przy drodze.
O męce pańskiej
nam przypomionają.

Nasi przodkowie
poprzez liczne wieki
zawsze przy drogach,
krzyże ustawiali.

Te święte symbole
od Chrztu Polski
oni w darze nam
z ufnością przekazali.

Szanujmy co polskie
brońmy co posiadamy.
Bez względu na poglądy
jakie różne mamy.

Marzec 2009 r.