Najsmutniejszy dzień - Daniela Ziętala

Wiersz opublikowany w kwartalniku "Życie Powiśla", 2015, nr, 1 (58), s. 112.

 Tłumy ludzi w Rzymie
przed Pałacem Apostolskim
wielkiego sercem Papieża
modlitwą wspierali.

W rozpaczy i smutku
Na cud oczekiwali
że może wyzdrowieje
i zostanie z nami.

Bóg czekał na Niego
i wziął Go do siebie
by razem z nim
urzędował w niebie.

I stało się!
Dzwony żałośnie
całemu światu
żałobę głosiły.

I po krótkiej chwili
wszystkie telewizje
wieść tą powtórzyły,
że Papież Polak nie żyje.

On żywy i prawdziwy
w naszym życiu był
i dlatego jest
w naszych sercach dziś.

Najdłuższy pontyfikat - Daniela Ziętala

Wiersz opublikowany w kwartalniku "Życie Powiśla", 2015, nr, 1 (58), s. 113.

Na placu Świętego Piotra
wielkie oczekiwanie,
który kardynał teraz
Papieżem zostanie

Nad Kaplicą Sykstyńską
ukazał się biała mgła,
głosiła wiadomość
do nieba aż szła.

Najwspanialszą dla nas
wiadomość głosiła,
że wybrany został
Polak - Karol Wojtyła

To Najświętsza Maria
wyboru tego dokonała,
berło swej władzy
Karolowi dała.

wszyscy w tym momencie
bardzo się cieszyli,
a szczególnie Polacy,
dumni tego byli.

Uwierzyliśmy w Niego
i nadprzyrodzone siły,
że z Nim wiele możemy,
i dużo zmienimy.

Co by było z nami,
gdyby Papieża Polaka nie było?
Jaką drogą byśmy poszli?
Czy coś by się zmieniło?

On sternikiem zmian
na lepsze w świecie był,
dodawał ludziom wiary,
i ogromnych sił.

Odwiedził prawie cały świat,
dla Niego był każdy jak brat,
godnie wszędzie był witany,
najbardziej przez młodzież kochany.

13 maja tragiczna chwila
kula Turka Ali Agcy
na placu Świętego Piotra
Papieża zraniła.

 Lecz Najświętsza Maria,
nad tym nieszczęściem czuwała,
i od przedwczesnej śmierci
Wybrańca swego uratowała.

W Częstochowie za to,
gorąco Jej dziękowałeś
za swe ocalenie
złotą różę dałeś.

Prosiłeś Matkę Boską
by w swej opiece
cały naród miała,
a szczególną troską Polskę otaczała.

Papieżu o gołębim sercu
swego zabójcę w celi odwiedziłeś,
długo z Nim rozmawiałeś,
i mu wybaczyłeś

Za to jaki byłeś,
ludzie Cię kochają
do Ciebie się modlą,
"Santo Subito" - wołają.

Ślady Twoich stóp - Daniela Ziętala

Wiersz opublikowany w kwartalniku "Życie Powiśla", 2015, nr, 1 (58), s. 113.

Tysiące miejsc na całej ziemi
Usłane są śladami Twoimi.
Śladami czynów i mądrych słów.
Każdy chciał być przy Tobie znów.

Żeby choć dotknąć Cię mógł
Błogosławieństwo Papieskie dostać,
Chociaż chwilę z Tobą pozostać.
Wszystkich wspierałeś, dodawałeś sił.

Mówiłeś:
"Uwierzcie mi, nie lękajcie się"
Z Twoimi słowami szliśmy przez świat,
By w życiu lepiej żyło się nam.
Mocno my Tobie zawierzyli.

Jak Jezusowi i Maryi.
Przyszedł czas, że zawiał wiatr
Od samiutkiego Gdańska
I rozwiał Polskę bo bunt w sobie miał,

A zwał się Solidarność Robotniczo-Chłopska.
Nawet berliński mur twardy padł
I przyszło nowe nie wiem czy lepsze,
Bo coraz gorzej żyje się nam.

Proszę Cię Ojcze - pomagaj nam!
Bo żyją ludzie umęczeni w nędzy
Błogosław Polskę i cały świat,
Niech każdy będzie jak bratu brat.

Łaknę prawdy prawdziwej - Wanda Chodorowska

Wiersz z książki: Myśli Rymowane

Pragnę prawdy prawdziwej,
Nagiej, prostej i czystej.
Nie formowanej, partyjnej, mundurowej,
Ozdabianej, czy polityczno-narodowej.
Marzę o prawdzie zwykłej,
Nie zagłuszanej pochwałami,
Nie nagradzanej orderami,
Nie wyróżnianej oklaskami,
Ale prostej i prawdziwej!
Dlaczego ona się gdzieś zagubiła?
Od tłumu ludzi oddaliła?
Wyschła, jak woda wyparowała?
Jak sucha gałąź się spaliła?
Wnet półprawdy się pojawiły,
dwutlenkiem zła nas zadymiły,
Duszę zatruły, mózg otępiły,
Rozdęły agresywnością,
Rozpaliły zapalczywością.
I złością, jednych na drugich.
Co więc my mamy robić?
Ja jestem za stara i tego nie pojmuję!
Mnie pozostała wiara,
Że to się zmieni...
Modlę się, żeby teraz czysta
prawda ożyła, do nas wróciła - i już!
Stanęła obok, jak anioł-stróż
I od złych działań nas ochroniła!
Za zło uważam kłótnie partii prawicowych
I użalanie się nad ludźmi skompromitowanymi.

Warszawa, 2006.11.03