skarga - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w zbiorku: Słowa jak motyle...

Chcę żyć skromnie

rzec można: przykładnie

to finansowo

wciąż jestem na dnie!

modlitwa - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w zbiorku: Słowa jak motyle...

Spraw Panie

by nasze życie nie było

szarym oceanem prozy

pozwól płynąć również

jeśli nie rzekom

to chociaż strumykom

pełnym poezji

spraw Panie

by nasze życie

nie było

tylko kłującym rżyskiem

pozwól zapachnieć również

kolorowym łąkom marzeń

zaistnieć słonecznym

polanom złudzeń

spraw Panie....

Nie zapomnij - Wanda Chodorowska

Wiersz ze zbioru: Myśli Rymowane

Nie zapomnij tej Smoleńskiej Wieży
Nie zapomnij tamtego lotniska!
Samolotu, co w ten grunt uderzył!
Tych, co zginęli tam, w jego rozpryskach!

Nie zapomnij, że wcześniej w katyniu
Pokazano Polakom czyjeś wilcze kły!
Że ich cmentarz oglądasz właśnie ty!

Takich ofiar już więcej nie będzie
Ani upokorzeń, ani kości tam!
pod polskim sztandarem staniemy wszedzie!
Nie wpóścimy wrogów do naszych bram!

Niech nas powiąże więź z poległymi!
Niech nas prowadzi nasz rozum i duch!
prawda i honor strzegą dyscypliny!
A pobłogosławi nam - sierotom Bóg!

      Napisane w pierwszą rocznicę katastrofy Smoleńskiej
     Warszawa, 2011.04.10

Ostatnie Pożegnanie - Daniela Ziętala

Wiersz ze zbioru: Nasz Papieżu Ukochany

Dzień modlitwy
żałoby i żalu:
odchodzi wielki człowiek
naszych czasów.

Szkoda ze dłużej
nie mógł z nami być
by nas prowadzić
przez trudne dni

Był dla nas jak ojciec
a czasem jak brat
był Mędrcem, którego
żegnał cały świat.

Modlitwa - Wanda Chodorowska

Wiersz ze zbioru: Myśli Rymowane

Boże Mój! Stwórco Wszechświata!
Nieodgadniona Nie-skoń-czo-no-ści!!!
Nieogarnieta Siło Kosmosu!
Głęboki Oceanie Miłości!!!

Dziś, chociaż wiemy, jak żyć nam każesz,
Są wśród nas wielcy święci
I wielcy zbrodniarze.
A cała reszta, mrowie, miliardy,
To ludzie przeciętni, którzy twardy
Swój żywot wiodą i którzy walczą
O każdy kęs, chociażby marny...

Jeśli się zapomną, albo zabawią,
To wierzę, że Ty im przebaczysz,
A oni swoje zło naprawią.
Pobłogosław boże i przygarnij:

Tych, którzy swoje gniazdo kochają,
Tych, którzy swoich dzieci bronią,
Tych, którzy siebie poświęcają
Za innych. Cierpią, innych zasłaniają!
Ukarz sprawiedliwie:
Tych, którzy innych krwawią,
Męczą, grabią i zabijają,
na koszt swych bliźnich żyją,
Innym praw do życia odmawiają!

Wierzę, że Ty widzisz kto z nas:
Wspina się na szczyt poświęcenia
A kto spada na dno upodlenia.

Przebacz wszystkim!
Patrz na nas, jak na swoje
Krnąbrne, niegrzeczne dzieci
Pamiętając, że są wśród nas
Wielkie PERŁY i wielkie śmieci.
Daj ty ludziom-śmieciom
Odrobinę pokory!!!