Boże - Sławomir Chmielewski

Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Uratowałeś me życie
Wspierałeś moją rodzinę
Skazany byłem na picie
A dałeś mi inne życie

Jak wdzięczny jestem Tobie
Co serce moje dziś czuje
Ma dusza tylko odpowie
Jak bardzo Tobie dziękuję

To dzięki Tobie dziś żyję
Mam dzieci swoje i żonę
To dzieki Tobie nie piję
A już myślałem że koniec

Że koniec z rodziną ze mną
Tak bliski był kres wszystkiego
Widziałem tę otchłań ciemną
A ty wyrwałeś mnie z tego

... - P.D.

Gospodyni z Grabowca
Postanowiła upiec makowca
Ta się pracą przejęła,
że ciasta z pieca nie wyjęła
W ten sposób zrobiła z "makiem figowca"

... - P. D.

Światowej sławy
poeta z Dubrawy
pisał limeryki
bo podobały mu się te wierszyki
chciał by dodały mu większej sławy

Grabowiec - Przemek K

Oszczywilk, dawna nazwa wsi przed nami
Później piękne miasto z ulicami
Teraz osada gdzie Mikołaj góruje
Nadal z ulicami w aktach figuruje
Ale też chwali się pięcioma dzielnicami

*** - Tadeusz Charmuszko

Pewna niewiasta w Rzeczniowie
przesadnie dbała o zdrowie.
Listek sałatki,
zero dokładki
badyl z niej teraz, nie człowiek.

*** - Magda Rynio

Kaniosy to piękna okolica.
Przyrodą swoją nas zachwyca.
Tu są widoki na lasy i pola.
Jesienią pachnie zaorana rola.
Ciężka to rolników dola.

Bojaźliwy - Sławomir Chmielewski

Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Kiedy byłem mały
Rodziców się bałem
Lata szybko zleciały
Sam ojcem zostałem

Czy to nie jest dziwne
Że ten czas tak leci
Może będzie to naiwne
Teraz trzeba bać się dzieci

Tato nie tak tato po co
Ciągle jakieś pytania
Ja tłumaczę one psocą
I tyle mam do gadania

Tak oto życie całe
Musimy się kogoś bać
Dzieci duże dzieci małe
Wciąż na baczność trzeba stać

Ale dokąd trwała będzie
Ta życiowa droga
Zawsze wciąż i wszędzie
Trzeba bać się Boga

nadzieja - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w tomiku: Słowa jak motyle...

Ach nadziejo!

nie jesteś matką głupich

niejeden

chciałby ciebie kupić

na sztuki

na łokcie

na cale

i nie targowałby

się wcale

droga - Majka Sotowicz

Wiersz opublikowany w tomiku: Słowa jak motyle...

Chociaż kamienista

i po wielokroć zraniła

strudzone stopy

trzymam się jej w nadziei

że zaprowadzi

do upragnionego celu

Ty uśmiechnąłeś się

i rzekłeś:

ona sama w sobie jest celem...

My młodzi - Sławomir Chmielewski

Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Dla nas młodych słońce świeci
Także dla nas kwitną róże
Tylko czas tak szybko leci
Czemu młodość nie trwa dłużej

Dzisiaj naście mamy lat
Z każdym rokiem ich przybywa
Taki piękny jest ten świat
Życie szybko tak upływa

Korzystajmy więc z młodości
Przeżywajmy piękne chwile
I nie myślmy o starości
Kiedy wśród nas szczęścia tyle

To recepta jest na młodość
Smutek niech nas nie obchodzi
Obca zawiść nam i wrogość
Bo my chcemy wciąż być młodzi

Dajmy wszystkim dobre słowo
Życzmy szczęścia wszystkim wokół
A tym którzy chcą spokoju
To im dajmy święty spokój

Świat jest przecież dla nas młodych
My dla świata zaś ozdobą
W szczęściu żyć mamy powody
Jakie młodość młodość młodość

przemierzamy - Majka Sotowicz

Wiersz ze zbiorku Słowa jak motyle...

jak wędrowcy

pośpiesznie przemierzamy

pory roku

by w okolicy maja

tkliwiej na siebie

spojrzeć

ubrane w pocałunki - Majka Sotowicz

Wiersz ze zbiorku Słowa jak motyle...

usta ubrane

w pocałunki

rozkwitły

jak  zroszone 

wiosennym deszczem

róże w naszym

ogrodzie

zanim omdlały

od rozbudzonej 

rozkoszy

zdołały wyszeptać

- jeszcze...

Szczęście - Sławomir Chmielewski

Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Szczęściem jest całe życie nasze

Gdy się śmiejesz nawet kiedy płaczesz

Życie to dar od Boga dany

Jakże więc inaczej może być nazwany

Szczęściem jest dwoje ludzi

I jedno wspólne zdanie

Kiedy co rano ktoś cię budzi

Wieczorne do snu układanie

To głosu dzieci w drugim pokoju

Piskiliwe lecz jakże radosne

To odpoczynek po dziennym znoju

Rozmowy ciche i głośne

Żadne marzenia nie osiągalne

Ani bogactwa z pięknego snu

Szczęście tak bardzo jest namacalne

Szczęściem jest to że jesteśmy tu

Tak właśnie tu na tym świecie

Z rodziną w zdrowiu radości

Jeśli w to szczęście wierzyć będziecie

Żyć jakże wam prościej

zaskakujesz ... - Majka Sotowicz

Wiersz ze zbiorku: Słowa jak motyle...

zaskakujesz mnie czułością

w niemym geście

ciepłym oddechu

blask twych oczu

jest odpowiedzią

na wszystkie

nie zadane 

pytania

Razem - Katarzyna T.

Wśród tłumu martwych dusz
Szukam swoich ust

Czy coś się jeszcze zdarzy ?

I kiedy znów…

Dotykiem twoich dłoni

Upoję się zupełnie

Nie będzie nas dla świata

Ni mnie, ani Ciebie

Gorąco serc płomieni,

Sploty dwojga dusz

Zlana plama z cieni,

Dwoje czerwonych róż

Razem, zawsze, na zawsze

Szepty spragnionych ust

Chłód dotyka przestrzeni

Błękitnych nieba zórz

W końcu oddaleni,

Na kilka wiecznych chwil.

Do siebie znów przylgniemy,

Za kilka czasu mil.

... Katarzyna T.

Wiersz z serii Pytania

Jeśli kiedyś powiem

Że Cię kocham

Spoliczkuj mnie za bluźnierstwo

Jeśli kiedyś Cię zdradzę

Pocałuj mnie

Za szczerość

Jeśli kiedyś się potknę

I upadnę

Roześmiej się szczerze

Jeśli kiedyś

Cię znienawidzę

Przytul mnie

Jeśli kiedyś odejdę

Nie szukaj

A jeśli kiedyś się zmienię

Odejdź

I nie wracaj,

A jeśli kiedyś umrę

Ty żyj

I przy kieliszku szampana

Wznieś toast za Tą

Która żyje.

Miłość - Sławomir Chmielewski

 Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Miłość - to piękny dar
Jest on od Boga dany
To szczęście zakochanych par
Gdy kochasz i jesteś kochany

Miłość - to uczucie jedyne
Dla którego warto żyć
Gdy chłopak kocha dziewczynę
I ona chce z nim być

Miłość - to iskra żaru
O którą dbać trzeba
Nie bójmy się tego żaru
Pragnijmy miłości jak chleba

Miłość - po wieczności kres
To sens naszego życia
Eliksir który do wypicia jest
I wart on jest wypicia

Pytania - Katarzyna T.

A jeśli tak właśnie ma być ?

Jeśli zawsze wygrywa zło ?

Jeśli w ogromie czasu wszechświata

Jesteśmy nieistotną skrą ?

Jeśli po śmierci nie ma nic ?

Jeśli prócz Boga coś istnieje ?

Jeśli bez naszej wiedzy

Coś się ważnego właśnie dzieje ?

Jeśli wygrana nic nie znaczy ?

Jeśli zwycięstwo klęską się staje ?

I jeśli mino naszej chęci

Nic nam się w życiu nie udaje ?

Jeśli pośród tylu lat

Wśród mędrców powstają te pytania

I nikt nie znajdzie odpowiedzi…?

Bo cóż jest więcej do dodania.

Borcuchy (moja mała ojczyzna) - Sławomir Chmielewski

Wiersz ze zbiorku: Moje piekło i niebo

Od północy łany zbóż
Ziemia jako takiej klasy
Pozmieniało się tu już
Przeminęły dawne czasy

Na południe stary bór
Okolica to nizinna
Tutaj ze snu budził kur
To Borcuchy wieś rodzinna

Moja mała to ojczyzna
Stąd wychodzą me korzenie
Ze łzą w oku muszę przyznać
Powracam tu z utęsknieniem

Pierwsze kroki tu stawiałem
A matka uczyła pacierza
Zawsze tutaj powracałem
Czy mi dzisiaj tego nie żal

Kawał życia tu zostało
Chwile dobre gorsze czasem
Przecież tu się dorastało
Na Borcuchach tych pod lasem

Taka piękna okolica
Właśnie tu się urodziłem
To jest wioska mego życia
Ja dzieciństwo tu spędziłem

A gdy byłem hen daleko
W myślach jednak powracałem
Gdzieś za śódmą górą rzeką
Zawsze o swej wsi myślałam

Ach Borcuchy wiosko moja
Tyś wydała pokolenia
Dzisiaj jedno co nas łączy
To tęsknota i wspomnienia

Czy to burza, dzeszcz, czy grad
Choćby nie wiem jaka plucha
Żebyś nawet miał sto lat
Świat jest piękny na Borcuchach