Wiersz ze zbioru: Rzeczniowskie notacje
Zły to tancerz, co depcze partnerce po piętach.
Nie lepszy bywa ogrodnik, który zbyt długo obserwuje dżdżownicę,
gdy ta, dzielne zwierzątko! wychodzi po deszczu na powierzchnię ziemi.
Jeśli będziemy natrętnie ją śledzić, wtedy uwierzymy, że jest czemuś winna
i może dać w końcu nogę.
Wiersz ze zbioru: Myśli Rymowane
Osiecka dobrze wiedziała, ile typów kobiet jest.
Nigdy ich nie wyliczała. Taki miała styl i gest.
Inni liczą:
Domowe Kokoszki! Kucharki-Kumoszki!
Łagodne Króliki! Rozjuszone dziki!
Modelki-Karmelki! Kokotki-Idiotki!
Małe, ciche Myszki! Gady i Modliszki!
Orły i Sokoły! Gnioty i Matoły!
Jastrzębie i Zuchy! Lenie i Flejtuchy!
Gęsi i Bawoły! Gwiazdy i Anioły!
Emerytki w naszym kole patrzą w górę, a nie w dół.
Starają się, by Trzynastka błyszczała wśród innych Kół.
Jak ci z pierwszej klasy, u nas same "Asy"
Przyjazne Papuszki! Babcie i Mamuśki!
Żabki i Stokrotki! Gołąbki i Kotki!
Zabawne Grzechotki! I Ciotki-Chichotki!
Z nogami do tańca, z głową do poduszki.
Na czele już Renia kroczy,
Za nią koleżanek sznur.
Renia wszystkich zauroczy
I rozbije każdy mur.
Ta nasza szefowa, jubileuszowa.
Miła, roześmiana i zawsze zadbana,
Wciąż z Józiem przy boku, dodaje uroku.
Żona, babcia, matka! Dzisiaj jubilatka!
Więc ją powitajmy! Sto lat zaśpiewajmy!
Z okazji siedemdziesiątej piątej rocznicy urodzin Reni. Warszawa, 2006.07.11